умуро́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. умуроўваць — умураваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wmurować

зак. умураваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

заманалі́ціць

‘урабіць, уставіць, умураваць, аб'яднаць што-небудзь у адно цэлае’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заманалі́чу заманалі́цім
2-я ас. заманалі́ціш заманалі́ціце
3-я ас. заманалі́ціць заманалі́цяць
Прошлы час
м. заманалі́ціў заманалі́цілі
ж. заманалі́ціла
н. заманалі́ціла
Загадны лад
2-я ас. заманалі́ць заманалі́цьце
Дзеепрыслоўе
прош. час заманалі́ціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вде́лать сов. урабі́ць; (вправить) упра́віць; (вставить) уста́віць; (вмуровать) умурава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умурава́ны

1. вмуро́ванный, вде́ланный;

2. перен. ско́ванный;

1, 2 см. умурава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вма́зать сов. ума́заць, мног. паўма́зваць; (вмуровать) умурава́ць, мног. паўмуро́ўваць; (стекло) прыкітава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умуро́ўваць несов.

1. вмуро́вывать, вде́лывать;

2. чаще безл., перен. (морозом) ско́вывать;

1, 2 см. умурава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)