éinströmen

vi (s) уліва́цца, упада́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

münden

vi упада́ць (пра рэкі), уліва́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

інфлюа́цыя

(ад лац. influere = улівацца, пранікаць)

пранікненне паверхневых водаў праз трэшчыны і варонкі ў тоўшчу зямной кары.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

wlewać się

незак.

1. улівацца

2. разм. напівацца; упівацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

упада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.), у што. Уцякаць, улівацца (пра раку).

Сож упадае ў Днепр.

2. за кім-чым. Даглядаць каго-, што-н. (разм.).

Ён надта не ўпадае за гаспадаркай.

3. за кім. Заляцацца да каго-н. (разм.).

У. за дзяўчынай.

|| наз. упадзе́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Пры ўпадзенні Палаты ў Дзвіну.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

éinfließen

* vi (s)

1) уліва́цца, упада́ць

2) прыбыва́ць, прыбаўля́цца (пра грошы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

упада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да упасці (у 3 знач.).

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), у што. Улівацца, уцякаць. Там, дзе ў раку ўпадае вузенькі ручаёк, я спыніўся. Ваданосаў. Неўзабаве [людзі] апынуліся каля невялікай рэчкі, якая ўпадала ў Нёман. Гурскі.

3. за кім-чым. Разм. Даглядаць каго‑, што‑н. Не ўпадаў стары ні за гаспадаркаю, ні за ўласнаю зямлёю. Лужанін. Ласкавая, дагодлівая і яшчэ рухавая кабета, [цётка Макрына] вельмі ўпадала за сваімі «нявестачкамі». Ракітны.

4. за кім. Разм. Заляцацца да каго‑н. Упадаць за дзяўчынаю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упада́ць

1. геагр. (улівацца, уцякаць) münden vi, sich ergíeßen*;

Нёман упада́е ў Балты́йскае мо́ра der Nióman mündet in die Óstsee;

2. разм. (за кім-н.) j-m den Hof máchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

merge

[mɜ:rdʒ]

1.

v.t.

паглына́ць, убіра́ць (у сябе́); злуча́ць у адно́ і ўбіра́ць у сябе́; уліва́цца, зьліва́цца

The steel trust merged various small businesses — Стальны́ трэст паглыну́ў ро́зныя малы́я фі́рмы

2.

v.i.

быць паглы́нутым або́ ўвабра́ным

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

empty

[ˈempti]

1.

adj.

1) паро́жны, паро́жні, пусты́ (ку́бак)

2) паро́жны, во́льны, незаня́ты (дом, пако́й)

3) вы́гружаны, паро́жны (карабе́ль)

2.

v.t.

апаражня́ць, спаражня́ць; выліва́ць, высыпа́ць

3.

v.i.

1) апаражня́цца, пусьце́ць (пра за́лю)

2) упада́ць, уліва́цца, уцяка́ць (пра раку́)

•

- an empty promise

- empty of dreams

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)