ушыкава́ць

‘прэзентаваць што-небудзь; падрыхтаваць, уладкаваць, размясціць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ушыку́ю ушыку́ем
2-я ас. ушыку́еш ушыку́еце
3-я ас. ушыку́е ушыку́юць
Прошлы час
м. ушыкава́ў ушыкава́лі
ж. ушыкава́ла
н. ушыкава́ла
Загадны лад
2-я ас. ушыку́й ушыку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час ушыкава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ушыхава́ць

‘прэзентаваць што-небудзь; падрыхтаваць, уладкаваць, размясціць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ушыху́ю ушыху́ем
2-я ас. ушыху́еш ушыху́еце
3-я ас. ушыху́е ушыху́юць
Прошлы час
м. ушыхава́ў ушыхава́лі
ж. ушыхава́ла
н. ушыхава́ла
Загадны лад
2-я ас. ушыху́й ушыху́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час ушыхава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пераўладкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., каго.

Уладкаваць на новае месца, на іншую пасаду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыстро́іць¹, -о́ю, -о́іш, -о́іць; -о́ены; зак., каго-што.

1. Паставіць у строй (у 1 знач.), у дадатак да ўжо пастроеных.

П. другую роту да першай.

2. Уладкаваць на работу, інш. месца (разм.).

|| незак. прыстро́йваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паўладко́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Уладкаваць усіх, многіх або ўсё, многае. Паўладкоўваць на работу. Паўладкоўваць усе справы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уладкава́ны разг.

1. приведённый в поря́док, упоря́доченный;

2. устро́енный;

1, 2 см. уладкава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Патрактава́ць ’пачаставаць’ (Шат.). З польск. potraktować ’тс’, ’зрабіць, уладкаваць’, якое да traktować < італ. trattare ’пачаставаць’ (якое з лац. < trahere, tractum ’цягнуць’), tratto ’шлях’, trattoria ’карчма (ля дарогі)’. Гл. таксама патрахтаваць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

уладкава́нне ср., разг.

1. приведе́ние в поря́док, упоря́дочение;

2. устро́йство;

1, 2 см. уладкава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упара́дкаваць, -кую, -куеш, -куе; -куй; -каваны; зак.

1. каго-што і без дап. Прывесці ў парадак, навесці парадак дзе-н.; вырашыць; уладкаваць.

У. кнігі.

У. ў хаце.

У. справы.

2. што. Добраўпарадкаваць.

У. гарадскія кварталы.

|| незак. упарадко́ўваць, -аю, -аеш, -ае; наз. упарадко́ўванне, -я, н.

|| наз. упара́дкаванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уладко́ўваць несов., разг.

1. приводи́ть в поря́док, упоря́дочивать;

2. (на работу) устра́ивать;

1, 2 см. уладкава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)