ула́джвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да уладзіцца.

2. Зал. да уладжваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ула́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. уладжваць — уладзіць (у 1–3 і 7 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зладко́ўваць

‘прыводзіць у парадак, уладжваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зладко́ўваю зладко́ўваем
2-я ас. зладко́ўваеш зладко́ўваеце
3-я ас. зладко́ўвае зладко́ўваюць
Прошлы час
м. зладко́ўваў зладко́ўвалі
ж. зладко́ўвала
н. зладко́ўвала
Загадны лад
2-я ас. зладко́ўвай зладко́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зладко́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зладо́ўваць

‘прыводзіць у парадак, уладжваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зладо́ўваю зладо́ўваем
2-я ас. зладо́ўваеш зладо́ўваеце
3-я ас. зладо́ўвае зладо́ўваюць
Прошлы час
м. зладо́ўваў зладо́ўвалі
ж. зладо́ўвала
н. зладо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. зладо́ўвай зладо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зладо́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ула́джванне ср.

1. ула́живание;

2. разг. устро́йство; см. ула́джваць 1, 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

iron out

згла́джваць (супярэ́чнасьці); ула́джваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rearrange

[,ri:əˈreɪndʒ]

v.t.

ула́джваць нано́ва, перастаўля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

contrive [kənˈtraɪv] v. fml

1. умудра́цца, ухітра́цца

2. спраўля́цца, ула́джваць/пара́дкаваць (свае́) спра́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

обла́живать несов.

1. обл. (налаживать) прыво́дзіць у пара́дак;

2. (устраивать) прост. ула́джваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

éinrenken

vt выпраўля́ць (вывіх); ула́джваць (справу)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)