па́нства, -а, н.

1. зб. Паны.

2. Панаванне, улада паноў.

3. Спешчанасць, імкненне жыць у раскошы, пагардлівыя адносіны да працы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тырані́я, -і, ж.

1. Праўленне, улада, заснаваная на самавольстве і дэспатызме.

2. перан. Дэспатызм, жорсткасць у адносінах да каго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

па́пства, ‑а, н.

Улада папы, перыяд улады папы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чужаўла́ддзе, ‑я, н.

Уст. Улада, засілле іншаземнага, чужога.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ге́тманства, ‑а, н.

Праўленне, улада гетмана. Перыяд гетманства Багдана Хмяльніцкага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Абла́да ’улада, здабытак’ (БРС, КТС, Сцяшк.) < аб‑ула‑да. Гл. улада.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мана́рхія, -і, мн. -і, -хій, ж.

Форма дзяржаўнага кіравання, пры якой вярхоўная ўлада належыць адной асобе — манарху, а таксама дзяржава з такой формай кіравання.

○

Абсалютная манархія — дзяржава, у якой уся ўлада належыць толькі манарху.

Канстытуцыйная манархія — форма дзяржаўнага ладу, пры якім улада манарха абмежавана канстытуцыяй.

Саслоўная манархія — форма феадальнай дзяржавы, пры якой улада манарха спалучаецца з органамі саслоўнага прадстаўніцтва дваран, духавенства і гараджан.

|| прым. манархі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уплы́ў, -ы́ву, мн. -ы́вы, -ы́ваў, м.

1. Уздзеянне на каго-, што-н.

Рабіць у. на чытачоў.

Пад чужым уплывам.

Дабратворны ў.

2. Аўтарытэт, улада.

Чалавек з вялікім уплывам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

влады́чество ср. панава́нне, -ння ср.; улада́ранне, -ння ср., ула́да, -ды ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усёмагу́тнасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць усёмагутнага. Усёмагутнасць розуму. Усёмагутнасць часу.

2. Бязмежнай улада, сіла. Усёмагутнасць чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)