уворова́ть сов., разг. укра́сці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укра́дзены укра́денный, ута́щенный, уворо́ванный; похи́щенный; уведённый; у́гнанный; см. укра́сці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прикарма́нить сов. (присвоить) прысво́іць; (украсть) укра́сці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вурну́ць

‘украсці каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вурну́ вурнё́м
2-я ас. вурне́ш вурняце́
3-я ас. вурне́ вурну́ць
Прошлы час
м. вурну́ў вурну́лі
ж. вурну́ла
н. вурну́ла
Загадны лад
2-я ас. вурні́ вурні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час вурну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нэ́мнуць

‘украсці каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нэ́мну нэ́мнем
2-я ас. нэ́мнеш нэ́мнеце
3-я ас. нэ́мне нэ́мнуць
Прошлы час
м. нэ́мнуў нэ́мнулі
ж. нэ́мнула
н. нэ́мнула
Загадны лад
2-я ас. нэ́мні нэ́мніце
Дзеепрыслоўе
прош. час нэ́мнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

skraść

зак. украсці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сві́снуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак.

1. гл. свістаць.

2. каму. Моцна з размаху спляжыць (разм.).

С. кіем па плячах.

3. каго-што. Украсці (разм.).

С. грошы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́красці, -краду, -крадзеш, -крадзе; вы́краў, -крала; вы́крадзі; вы́крадзены; зак., каго-што.

Украсці тое, што ахоўваецца.

В. сакрэтныя паперы.

|| незак. выкрада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і выкра́дваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ukraść

зак. украсці; скрасці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адкра́сці, ‑краду, ‑крадзеш, ‑крадзе; зак., каго-што.

Украсці тое, што было забрана, адабрана. Позна ўночы вярнуўся Максім, прывёз трохі сена. Проста сказаць, адкраў у палякаў. Колас. // Украсці. І Лявону Шулю раптам робіцца сорамна і ніякавата, што ён адкраў улоў, адкраў не ў каго-небудзь, а ў свайго пляменніка. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)