укліне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. уклініць і стан паводле знач. дзеясл. уклініцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уклі́ньванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. укліньваць — уклініць і стан паводле знач. дзеясл. укліньвацца — уклініцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уклі́ньваць несов., прям., перен. (вставлять клином) вкли́нивать, вклиня́ть; см. укліні́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)