Zerbréchung

f -, -en

1) лама́нне, разбі- ва́нне

2) юрыд. узло́м

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Áufbruch

m -(e)s, -brüche

1) ад’е́зд

2) выступле́нне (войска)

3) узло́м(ванне)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

завяза́ть​I сов.

1. (узлом) завяза́ць, мног. пазавя́зваць; (петлёй) зашмаргну́ць, мног. пазашмо́ргваць;

2. перен. завяза́ць, распача́ць, нала́дзіць;

завяза́ть знако́мство завяза́ць (распача́ць) знаёмства.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазавя́зваць сов. (о многом)

1. завяза́ть;

2. (надеть что-л., закрепив концы узлом) завяза́ть, повяза́ть;

3. (обмотать, обернуть чем-л.) перевяза́ть;

4. (в узелок) заверну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

erbréchen

*

I

vt узло́м(лі)ваць, раскрыва́ць; распяча́тваць (пісьмо)

II

vi i (sich):

er erbrícht (sich) — яго́ ваніту́е, яго́ ну́дзіць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Éinbruch

m -s, -brüche

1) узло́м

2) абва́л

3) надыхо́д (пачатак чаго-н.)

4) уварва́нне; ата́ка

~ kálter Luft — прыто́к хало́днага паве́тра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

завя́зваць несов.

1. (узлом) завя́зывать;

2. (надевать что-л., завязывая концы) повя́зывать, завя́зывать;

3. (бинтовать) перевя́зывать;

4. (в узелок) завёртывать;

5. (связи и т.п.) завя́зывать;

1-5 см. завяза́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

налёт​I м

1. вайск Überfall m -s, -fälle, (überráschender) Ángriff m -s, -e, Attácke f -, -n;

паве́траны налёт Lúftangriff m, Lúftüberfall m; Ánflug m -(e)s, -flüge;

2. (грабеж) Überfall m; Éinbruch m -(e)s, -brüche (узлом);

банды́цкі налёт Ráubüberfall m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

привя́зка ж.

1. (действие) прывя́званне, -ння ср., прывя́зка, -кі ж.;

2. (то, что прикреплено к чему-л. узлом) прывя́зка, -кі ж.;

3. стр., архит. прывя́зка, -кі ж.;

привя́зка зда́ния прывя́зка буды́нка;

4. (придирка) уст. прычэ́пка, -кі ж., прыдзі́рка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ву́зел I (род. вузла́) м., в разн. знач. у́зел;

завяза́ць вузло́м — завяза́ть узло́м;

чыгу́начны в. — железнодоро́жный у́зел;

пашто́ва-тэлегра́фны в. — почто́во-телегра́фный у́зел;

в. абаро́ны — воен. у́зел оборо́ны;

в. супярэ́чнасцей — у́зел противоре́чий;

○ марскі́ в. — морско́й у́зел;

мёртвы в. — спец. мёртвый у́зел;

саніта́рны в. — санита́рный у́зел;

◊ го́рдзіеў в. — го́рдиев у́зел

ву́зел II (род. вузла́) м., мор. у́зел

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)