erklé ttern, erklí mmen
* vt зала́ зіць, узбіра́ цца , ускара́ сквацца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ersté igen
* vt узыхо́ дзіць, узбіра́ цца (на што-н. )
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ładować się
незак. узбірацца ; увальвацца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
взгроможда́ ться
1. разг. узбіра́ цца , умо́ шчвацца; узла́ зіць;
2. страд. а́ шчвацца, нагрува́ шчвацца, нава́ львацца, наклада́ цца; см. взгроможда́ ть
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
wspinać się
незак.
1. узбірацца , узлазіць;
2. падымацца; прыўзнімацца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
climb [klaɪm] v.
1. кара́ скацца, кара́ бкацца; узбіра́ цца , узла́ зіць; узніма́ цца, уздыма́ цца; падыма́ цца, падніма́ цца;
climb a rope узбіра́ цца па кана́ це;
climb a tree узле́ зці на дрэ́ ва
2. ві́ цца (аб раслінах )
3. набіра́ ць вышыню́
climb down [ˌklaɪmˈdaʊn] phr. v.
1. зла́ зіць (з дрэва )
2. infml а́ ць, уступа́ ць, прызнава́ ць свае́ памы́ лкі
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
breast 2 [brest] v. fml
1. узбіра́ цца (на гару і да т.п. )
2. пераадо́ льваць перашко́ ды;
breast the waves змага́ цца з хва́ лямі
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
узлазіць , узбірацца , забірацца, узнімацца, уздымацца
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
◎ Ла́ заць ’лазіць, узбірацца ці апускацца ўніз’, ’хадзіць па чым-небудзь’, ’сноўдацца’ (шальч. , воран. , іўеў. , Сл. паўн.-зах. ), рус. арханг. лазать ’лезці’, сіб. ’упадаць, заляцацца’, размоўнае лазать ’лазіць’, укр. бук. лазаты ’лазіць’, ’абрыдаць частым наведваннем’, харв. суч. lazati — шматразовы дзеяслоў, утвораны ад !!!агъ > лаз (гл.) пры дапамозе суф. ‑аіі .
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ла́ зіць 1 ла́ зіті , ла́ зыты ’поўзаць’ (Нас. , Яруш. , ТСБМ ), ’чапляючыся, узбірацца ўверх або апускацца ўніз’ (ТСБМ , Нас. , Бяльк. , Касп. , Яруш. ), ’хадзіць, снаваць’, ’прабірацца скрытна, паўзком, сагнуўшыся і вяртацца назад’, ’шукаць, намацваць, забіраючыся рукою ў што-небудзь’ (ТСБМ , Сл. паўн.-зах. ). Укр. лазити , рус. лазить , ст.-рус. , ст.-бел. лазити , польск. łazić , н.-луж. lazyś , в.-луж. łazyć , ст.-чэш. laziti , мар. łaziť , славац. laziť , славен. láziti , серб.-харв. ла̏зити , макед. лази , балг. лазя , ст.-слав. лазити Прасл. laziti , lazjǫ ’поўзаць, паволі пасоўвацца ўверх пры дапамозе рук’. Ітэратыўны дзеяслоў да ле́ зці (гл.). Сюды ж: лазам лезці ’настойліва лезці’ (Шат. ).
Ла́ зіць 2 пчол ’падразаць мёд у пчол’ (Гарэц. , Нас. , Др.-Падб. ) — у выніку семантычнага пераносу з лаз́ іць 1 узбірацца ўверх (на дрэва) да борці’ > ’выбіраць мёд з яе’. Да ле́ зці (гл.). Сюды ж лазенне ’выбіранне мёду з борцей’ (Нас. ), лажаны (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)