удыха́нне, ‑я,
1.
2. Тое, што і удых.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
удыха́нне, ‑я,
1.
2. Тое, што і удых.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
wziewać
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
wdychać
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ню́хаць, -аю, -аеш, -ае; -аны;
1. каго-што.
2. што.
3.
І не нюхаў чаго (
Не нюхаць пораху — не быць на вайне, не ваяваць.
||
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
breathe
1. ды́хаць;
2. выдыха́ць
3. шапта́ць
♦
breathe easily/freely уздыхну́ць з палёгкай;
breathe (new) life into
breathe one’s last
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
інгалято́рый
(ад
памяшканне, прызначанае для інгаляцыі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
inhale
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
éinatmen
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
куры́ць, куру́, ку́рыш, ку́рыць; ку́раны;
1. што і без
2. што і чым. Спальваць пахучыя рэчывы для атрымання пахучага дыму.
||
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
éinhauchen
1)
2)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)