widow​1 [ˈwɪdəʊ] n. удава́;

become a widow аўдаве́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

уда́в зоол. уда́ў, род. уда́ва м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уда́ў, удава, м.

Вялікая драпежная неядавітая змяя, якая водзіцца пераважна ў тропіках.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Wwe.

= Witwe – удава

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

widow

[ˈwɪdoʊ]

n.

удава́ f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wdowa

ж. удава

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вдо́вушка разг. удава́, -вы́ ж., удо́ўка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Wítwe

f -, -n удава́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

удаві́ца, ‑ы, ж.

Разм. Тое, што і удава. Хоць ёй было ўжо далёка за сорак і ўдавіца добра-такі раздалася ў стане, яна яшчэ маладзілася і паглядала на мужчын. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збе́дніцца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.

Разм. Прыкінуцца бедным, няшчасным. — Я збеднілася, кажу, удава, няма, кажу, чаго на плечы ўсцягнуць. Лобан. [Буржуй] збедніўся, ну, проста сірата казанская, — якія ў яго грошы, калі вайна, разруха. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)