ува́рка ж. ува́рка, -кі ж.; ува́рванне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ува́рка ж. гл. уварванне I

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

wtargnięcie

н. уварванне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ува́р м., разг. ува́р, -ру м.; неоконч. ува́рванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Éindringung

f -, -en уварва́нне, пранікне́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

intrusion [ɪnˈtru:ʒn] n.

1. уварва́нне

2. умяша́нне;

apologize for the intrusion прасі́ць прабачэ́ння за ўмяша́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вторже́ние ср.

1. уварва́нне, -ння ср.;

2. (вмешательство) умяша́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wdarcie się

н. уварванне, умяшанне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

набе́г, ‑у, м.

1. Раптоўны напад, уварванне на якую‑н. тэрыторыю і спусташэнне яе. Набег татарскай арды. □ І здаецца, што гэта не семінарысты спяваюць ля печкі ў вагоне, а гуляе запарожская сеч пасля буйнага набегу дзесьці ў стэпе ля вогнішчаў. Сяргейчык. // перан. Уварванне з карыслівымі мэтамі ў чужы сад, агарод і пад. [Бушыла:] — Я сам некалі ў свой час на сады і гароды набегі рабіў. Шамякін.

2. Раптоўны павеў ветру, прыліў вады і пад. Нібы шротам налітыя,.. [каласы] ад лёгкага набегу ветру прыпадаюць да самай зямлі, просячы сярпа... Хадановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

inwazja

ж. кніжн. нашэсце, уварванне, напад

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)