паша́на
◊ быць (не) у ~не — быть (не) в почёте;
п. і пава́га — почёт и
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паша́на
◊ быць (не) у ~не — быть (не) в почёте;
п. і пава́га — почёт и
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кача́ць
1.
2. (подкидывать на руках, выражая радость,
3. валя́ть;
4. опроки́дывать, вали́ть;
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
стра́ціць
1. (каго, што) лиши́ться (кого, чего); потеря́ть, утра́тить; (достоинство, авторитет — ещё) урони́ть;
2. потра́тить, истра́тить; израсхо́довать;
3.
◊ с. галаву́ — потеря́ть го́лову;
с. ро́зум — потеря́ть рассу́док;
с. ла́ску — потеря́ть расположе́ние; впасть в неми́лость;
с. прыто́мнасць — потеря́ть созна́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
честь
1. го́нар, -ру
де́ло че́сти спра́ва го́нару;
заде́ть чью́-л. честь закрану́ць (абра́зіць) чый-не́будзь го́нар;
2. (самое драгоценное) го́нар, -ру
э́тот студе́нт — честь на́шего институ́та гэ́ты студэ́нт — го́нар (го́рдасць) на́шага інстыту́та;
3. (почёт,
быть в чести́ быць у паша́не;
э́то больша́я честь для меня́ гэ́та вялі́кі го́нар (паша́на, пава́га) для мяне́;
4.
отдава́ть честь выка́зваць паша́ну;
во́инская честь вайско́вы го́нар;
◊
в честь (кого-, чего-л.) у го́нар (каго-, чаго-небудзь);
вы́йти с че́стью вы́йсці з го́нарам;
де́лать (сде́лать) честь а) рабі́ць (зрабі́ць) го́нар; б) (оказывать, оказать
име́ть честь
к че́сти (чьей-л.) на го́нар (каму-небудзь), на сла́ву (каму-небудзь);
пора́ и честь знать трэ́ба ме́ру ве́даць;
послу́шать че́стью паслу́хаць па-до́браму;
проси́ть че́стью прасі́ць па-до́браму;
по че́сти говоря́ пра́ўду (шчы́ра) ка́жучы;
счита́ть за честь мець за го́нар;
честь и ме́сто калі́ ла́ска, сяда́йце; паша́на і ме́сца;
честь че́стью як ма́е быць; як нале́жыць;
береги́ честь смо́лоду
по труду́ и честь яка́я спра́ва, така́я і сла́ва; як дба́еш, то й пава́гу ма́еш.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пита́ть
1. (кормить) кармі́ць;
пита́ть больно́го кармі́ць хво́рага;
пита́ть ребёнка кармі́ць дзіця́;
2.
3. (снабжать чем-л., необходимым для нормального действия, функционирования) сілкава́ць; жыві́ць; (снабжать) забяспе́чваць; (давать) дава́ць (ваду, энергію
пита́ть котёл водо́й сілкава́ць кацёл вадо́й (дава́ць катлу́ ваду́);
ка́менный у́голь пита́ет промы́шленность каме́нны ву́галь дае́ прамысло́васці эне́ргію;
пита́ть го́род электроэне́ргией забяспе́чваць го́рад электраэне́ргіяй (дава́ць го́раду электраэне́ргію);
та́ющий снег пита́ет го́рные ре́ки снег, які́ растае́, жы́віць го́рныя рэ́кі (дае́ го́рным рэ́кам ваду́);
4. (доставлять духовную пищу)
5.
пита́ть сла́бость к чему́-л. мець сла́басць да чаго́-не́будзь;
пита́ть не́жное чу́вство мець пяшчо́тнае пачуццё, адчува́ць пяшчо́тнасць;
пита́ть наде́жду мець надзе́ю, спадзява́цца;
пита́ть
пита́ть не́нависть адчува́ць няна́вісць, ненаві́дзець;
пита́ть дове́рие мець (адчува́ць) даве́р’е, давяра́ць;
пита́ть уве́ренность мець упэ́ўненасць, быць упэ́ўненым;
пита́ть расположе́ние мець (адчува́ць) прыхі́льнасць, быць прыхі́льным;
пита́ть иллю́зию мець ілю́зію;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)