адтылава́ць

‘адысці ў тыл’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адтылу́ю адтылу́ем
2-я ас. адтылу́еш адтылу́еце
3-я ас. адтылу́е адтылу́юць
Прошлы час
м. адтылава́ў адтылава́лі
ж. адтылава́ла
н. адтылава́ла
Загадны лад
2-я ас. адтылу́й адтылу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адтылава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

варо́жы, -ая, -ае.

1. гл. вораг.

2. Вельмі непрыязны, поўны варожасці, нянавісці.

Варожыя адносіны.

В. погляд.

3. Непрыяцельскі.

В. тыл.

|| наз. варо́жасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

tyły

мн. вайск. тыл

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Hínterland

n -(e)s вайск. (глыбо́кі) тыл

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

абхо́д, -у, М -дзе, м.

1. гл. абысці.

2. Месца, шлях, па якім можна абысці.

Зручны а.

3. Участак лесу (адзін або некалькі кварталаў), які даглядаецца адным лесніком.

Парадак у абходзе.

4. Манеўр для ўдару ў фланг ці ў тыл праціўніка.

Рушыць палкі ў а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

захо́д

1. (действие) захо́д, -ду м.;

захо́д в тыл врага́ захо́д у тыл во́рага;

без захо́да в порт без захо́ду ў порт;

одни́м захо́дом адны́м захо́дам;

2. (светила) за́хад, -ду м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасачы́цца сов., прям., перен. просочи́ться; прони́кнуть;

вада́ ~чы́лася — вода́ просочи́лась (прони́кла);

кроў ~чы́лася праз бінт — кровь просочи́лась сквозь бинт;

разве́дчыкі ~чы́ліся ў тыл во́рага — разве́дчики просочи́лись (прони́кли) в тыл врага́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэйд², -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. Набег рухомых ваенных сіл у тыл праціўніка з мэтай ажыццяўлення баявых дзеянняў.

Р. партызанскіх атрадаў.

2. перан. Нечаканая рэвізія, праверка дзейнасці якіх-н. аб’ектаў, што праводзіцца групай актывістаў па заданні грамадскіх арганізацый.

Р. народных кантралёраў.

|| прым. рэ́йдавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прасачы́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -о́чыцца; зак.

1. Пра вадкасць: паступова пранікнуць праз што-н.

У лодку прасачылася вада.

2. Непрыкметна і паступова прабрацца куды-н.

Разведчыкі прасачыліся ў тыл ворага.

3. перан. Пранікнуць, распаўсюдзіцца куды-н.

Прасачыліся слухі.

|| незак. прасо́чвацца, -аецца.

|| наз. прасо́чванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

го́ржа

(фр. gorge)

уст. тылавая частка ўмацавання або звернуты ў тыл выхад з умацавання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)