Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ту́фляж.ту́фель, -фля м.;
дома́шние ту́фли ту́флі, панто́флі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Láckschuh
m -(e)s, -e лакірава́ны ту́фель [чараві́к]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
пуа́нты, ‑аў; адз. пуант, ‑а, М ‑нце, м.
Цвёрдыя наскі балетных туфель.
•••
На пуантах (стаяць, хадзіць, танцаваць і пад.) — у балеце: на пальцах, на кончыках пальцаў (у спецыяльным абутку).
[Ад фр. pointe — вастрыё, кончык.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ту́флі, ‑фель і фляў; адз.туфель, ‑фля, м.
Абутак, які закрывае нагу не вышэй шчыкалаткі. Парусінавыя туфлі. □ Да туфляў ліпнуць збітыя пялёсткі люцікаў і нейкае яшчэ зусім зялёнае травяное насенне — круп[ы].Кірэйчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пуа́нты
(фр. pointe = літар. вастрыё, кончык)
цвёрдыя наскі балетных туфель, а таксама танец на кончыках пальцаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
◎ Панты́кі ’апоркі’ (ТС). З польск.patynka, patynek ’туфель’ < італ.patino ’тапкі’, параўн. франц.patte ’нага’, ням.Pfote або Patsche ’тс’ (Брукнер, 399). У бел. слове адбылася метатэза зычных.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ту́флік, ‑а, м.
Памянш.-ласк.датуфель. Унізе ў шафе ляжалі белыя туфлікі, падобныя на пантофлікі, але з завязкамі.Арабей.Алежка скочыў з ложка, знайшоў свой касцюмчык. 1, калі адзяваўся, калі зашнуроўваў туфлікі, дыхаў шумна, часта.Вышынскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Тушні́ ‘від туфель’ (Касп.). Няясна. Лаўчутэ (Балтизмы, 134) упершыню аднесла слова да балтызмаў, прыняўшы кантамінацыю літ.pùšnys ‘доўгія боты ў паляўнічых і рыбакоў’ ад puškė́ti ‘брысці па вадзе’ і туфлі (гл.), што малаверагодна.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Папу́ці ’прымітыўны абутак’ (Весці АН БССР, 1969, 4, 129, зэльв.), папу́ть ’непаваротлівы’ (Рам., 8, 124, дзісн.), папу́цькі ’вязаныя з нітак або сшытыя з палатна тапачкі’ (Сл. Брэс.). З польск.papuć ’туфель з сукна, хатнія тапачкі’ (Весці АН БССР, там жа). Польск. з тур.papudż ’тс’ (Брукнер, 395).⇉.