тузану́ць сов., однокр. дёрнуть; см. ту́заць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тяга́ть несов., прост. цяга́ць; (дёргать — ещё) ту́заць;

тяга́ть за во́лосы цяга́ць (ту́заць) за валасы́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чу́біць, чу́блю, чу́біш, чу́біць; незак. (разм.).

Тузаць за валасы; біць, лупцаваць.

Хто каго любіць, той таго і чубіць (прыказка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тузану́ць гл. тузаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

валту́зіць, -ту́жу, -ту́зіш, -ту́зіць; незак., каго (разм.).

1. Тармасіць, тузаць.

В. за рукаў каго-н.

2. перан. Бесперастанку турбаваць.

В. па дробязных справах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прату́заць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Тузаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ту́занне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. тузаць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tug​2 [tʌg] v.

1. (at/on) ту́заць, то́ргаць (за);

tug at smb.’s sleeve ту́заць каго́-н. за рука́ў

2. браць на буксі́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

тузану́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Аднакр. да тузаць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

yank [jæŋk] v. infml

1. рваць, вырыва́ць (рэзка)

2. ту́заць; рэ́зка шту́рхаць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)