радыяцыйнае трэнне

т. 13, с. 241

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

унутранае трэнне

т. 16, с. 238

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

фрыка́цыя, ‑і, ж.

У фізіялогіі гукаў мовы — трэнне паветра пры ўтварэнні фрыкатыўных гукаў.

[Ад лац. frictio — трэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

abrasion [əˈbreɪʒn] n.

1. трэ́нне

2. ра́на, ра́нка (на скуры)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фры́кцыі

(лац. frictio = трэнне)

дэфекты на фатаграфічным адлюстраванні, якія вынікаюць праз механічнае дзеянне (трэнне, ціск і інш.) на слой эмульсіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

traction [ˈtrækʃn] n.

1. ця́га;

electric traction электры́чная ця́га

2. med. упра́ўка вы́віхаў, перало́маў

3. трэ́нне, шарава́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Réibung

f -, -en трэ́нне, націра́нне

2) pl спрэ́чкі, рознагало́ссі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

friction [ˈfrɪkʃn] n.

1. трэ́нне

2. (between) нязго́да, разла́д;

There was friction between them. Паміж імі ўзнік разлад.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фрыка́цыя

(ад лац. fricare = церці)

трэнне паветра пры ўтварэнні фрыкатыўных гукаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тыгмана́стыя

(ад гр. thigma = дотык + настыі)

рух органаў раслін у адказ на дотык або трэнне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)