три́ста тры́ста, род. трохсо́т.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

tercentenary [ˌtɜ:senˈti:nəri] n. тры́ста гадо́ў, трохсотго́ддзе

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

three hundred

тры́ста

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

трохсотго́ддзе, ‑я, н.

1. Прамежак часу. тэрмін у трыста год.

2. Гадавіна чаго‑н., што адбылося ці пачалося трыста год назад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dréihúndert

num тры́ста

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

trzysta

трыста

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

налі́чваць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. гл. налічыць.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Утрымліваць, змяшчаць у сабе нейкую колькасць каго-, чаго-н.

Атрад налічваў трыста чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трохсотгадо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які працягваецца, існуе трыста год. Трохсотгадовы перыяд.

2. Узростам у трыста год. Трохсотгадовы дуб.

3. Які мае адносіны да трохсотгоддзя (у 2 знач.). Трохсотгадовы юбілей горада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трохсо́ты, ‑ая, ‑ае.

Ліч. парадк. да трыста. Трохсоты нумар. Трохсоты спектакль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

trzystu

а.-м. трыста

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)