трыко́вы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Зроблены, пашыты з трыко (у 1 знач.). Трыковы пінжак,

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Трайко́ ’трыко’ (пух., Сл. ПЗБ). Да трыко́ (гл.). Дыфтонг ‑ай‑ пры ад’ідэацыі лексемы ма́йка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

tights [taɪts] n. pl. калго́ткі; трыко́;

a pair of woollen tights па́ра шарсцяны́х калго́так

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tights

[taɪts]

n.

трыко́ indecl., n., калго́ткі pl.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

tricot

[ˈtri:koʊ]

n.

1) трыката́ж -у m.

2) трыко́ n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Spórthemd

n -(e)s, -en ма́йка, трыко́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Trikot

[-'ko:] і ['triko]

m, n -s, -s трыко́, трыката́ж

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Schlüpfer

m -s, -

1) трыко́ (жаночае)

2) сві́тэр, швэ́дар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

АЛЬБЯРЦІ́НСКАЯ СУКО́ННАЯ ФА́БРЫКА.

Дзейнічала на Беларусі ў 1813—1905 у Альбярціне. Засн. як мануфактура. Выпускала коўдры, сукно, корт, трыко, фланель, драп. У 1858 працавалі 503 рабочыя. З 1891 працавала сельскае вучылішча. На Варшаўскай (1857) і Усерас. (Масква, 1882) выстаўках сукно ф-кі адзначана сярэбранымі медалямі.

т. 1, с. 275

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ВАЎКАВЫ́СКАЯ СУКО́ННАЯ ФА́БРЫКА.

Дзейнічала ў Беларусі ў 1827—84 у г. Ваўкавыск. Вырабляла розныя сукны, таксама трыко. У 1870 пушчана паравая машына. Мела 40 ткацкіх станкоў, 4 часальныя апараты, 6 прадзільных машын па 600 верацён (1879). Працавалі ад 32 (1828) да 97 (1880) рабочых.

т. 4, с. 42

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)