трыбу́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			трыбу́н | 
			трыбу́ны | 
			
		
			| Р. | 
			трыбу́на | 
			трыбу́наў | 
			
		
			| Д. | 
			трыбу́ну | 
			трыбу́нам | 
			
		
			| В. | 
			трыбу́на | 
			трыбу́наў | 
			
		
			| Т. | 
			трыбу́нам | 
			трыбу́намі | 
			
		
			| М. | 
			трыбу́не | 
			трыбу́нах | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
dais [ˈdeɪɪs] n. памо́ст; трыбу́на
 Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс) 
 Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.) 
grandstand [ˈgrænstænd] n. трыбу́на для гледачо́ў (на стадыёне)
 Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс) 
трибу́на в разн. знач. трыбу́на, -ны ж.;
трибу́ны стадио́на трыбу́ны стадыёна.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
mównica
ж. кніжн. трыбуна
 Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.) 
rostrum [ˈrɒstrəm] n. (pl. rostrums or rostra) трыбу́на; ка́федра
 Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс) 
грані́тны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да граніту. Гранітныя горы. // Зроблены з граніту. Гранітная трыбуна. Гранітны помнік.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
Spréchbühne
f -, -n трыбу́на
 Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)  
Rédnerbühne
f -, -n трыбу́на прамо́ўцы
 Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)