трыбу́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трыбу́н трыбу́ны
Р. трыбу́на трыбу́наў
Д. трыбу́ну трыбу́нам
В. трыбу́на трыбу́наў
Т. трыбу́нам трыбу́намі
М. трыбу́не трыбу́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

dais [ˈdeɪɪs] n. памо́ст; трыбу́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

trybuna

ж. трыбуна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

grandstand [ˈgrænstænd] n. трыбу́на для гледачо́ў (на стадыёне)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

трибу́на в разн. знач. трыбу́на, -ны ж.;

трибу́ны стадио́на трыбу́ны стадыёна.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

mównica

ж. кніжн. трыбуна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rostrum [ˈrɒstrəm] n. (pl. rostrums or rostra) трыбу́на; ка́федра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

грані́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да граніту. Гранітныя горы. // Зроблены з граніту. Гранітная трыбуна. Гранітны помнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Sprchbühne

f -, -n трыбу́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Rdnerbühne

f -, -n трыбу́на прамо́ўцы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)