трухле́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. трухлець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

буцве́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -е́е; незак.

Трухлець, гнісці, прэць.

Буцвее вопратка ад доўгага ляжання.

|| зак. збуцве́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -е́е.

|| наз. буцве́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

murszeć

незак. падгніваць, тлець, трухлець

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

буцве́ць (трухлець) fáulen vi, verwésen vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дряхле́ть несов. (о человеке) драхле́ць, старэ́ць; (о предметах) трухле́ць, парахне́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

истлева́ть несов.

1. (гнить) тлець, трухле́ць, парахне́ць;

2. (гореть) тлець;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

damp off

тлець, трухле́ць; гнісьці́, гніць (ад ві́льгаці)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

verwésen

vi (s) тлець, трухле́ць, гні́сці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Тру́хнуць ‘трухлець, парахнець, трупехнуць’ (Некр. і Байк., ТС), трухну́ць ‘гніць’ (Яруш.), сюды ж тру́хнуць ‘баяцца, падаць духам’ (Ласт.), ‘многа і позна спаць’ (полац., Нар. лекс.). Параўн. укр. трю́хнути ‘гніць, трухлець’, рус. тру́хнуть ‘тс’, серб. тру̏нути ‘трухлець, раскладацца’, харв. truhnuti ‘спаць, ленавацца’, славен. trohnẹ́ti ‘гніць’. Прасл. *truxъnǫti, магчыма, і *trǫx(ъ)nǫti з другаснай назалізацыяй (Сной у Бязлай, 4, 231), параўн. труха́ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

буцве́ць, ‑ее; незак.

Разм. Трухлець, парахнець, гнісці, прэць. Зруб на новую хату стаіць з забітымі вокнамі. Няма грошай, каб скончыць будоўлю. Таму і стаіць і буцвее, як дамавіна, той зруб. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)