папатрубі́ць, ‑трублю, ‑трубіш, ‑трубіць; зак.

Разм. Трубіць доўга, неаднаразова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адтрубі́ць, ‑трублю, ‑трубіш, ‑трубіць; зак.

Пратрубіць што‑н., кончыць трубіць. Адтрубілі піянерскія горны. Адтрубіць збор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затрубі́ць, ‑трублю, ‑трубіш, ‑трубіць; зак.

Пачаць трубіць. // Пратрубіць. [Пастух] затрубіў у рог і ляснуў, як стрэліў, пугаю. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

trumpet​2 [ˈtrʌmpɪt] v.

1. граць на трубе́; трубі́ць

2. раўці́ (пра слана)

3. апавяшча́ць; трубі́ць на ўвесь свет

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

струбі́ць, струблю́, стру́біш, стру́біць; стру́блены; зак., што (разм.).

1. гл. трубіць.

2. Перавесці ўсё або многае; патраціць.

С. дабро.

3. Пра час: дарэмна патраціць.

С. цэлы месяц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

toot [tu:t] v. трубі́ць (у рог); дава́ць гудо́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фанфа́ра, ‑ы, ж.

1. Медны духавы музычны інструмент у выглядзе падоўжанай трубы без вентыляў (у 2 знач.).

2. Сігнал урачыстага характару, які падаецца гэтым інструментам і абвяшчае аб пачатку ўрачыстасцей.

•••

Трубіць у фанфары гл. трубіць.

[Іт. fanfara.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натрубі́ць, ‑трублю, ‑трубіш, ‑трубіць; зак.

Разм. Распаўсюдзіць весткі, чуткі аб кім‑, чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагрубі́ць, ‑грублю, ‑грубіш, ‑трубіць; зак., каму і без дап.

Разм. Тое, што і нагрубіяніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патрубі́ць, ‑трублю, ‑трубіш, ‑трубіць; зак.

Трубіць некаторы час. Герой сядзіць у піжаме, ногі апушчаны ў таз. Ён робіць мацыён. Крыху пагаворыць, крыху патрубіць у свой трамбон. Сабалеўскі. Асокін дастаў з кішэні клятчатую насавую хустку і гучна патрубіў у яе сваім застуджаным носам. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)