Тро́пік, звычайна тро́пікі ‘гарачы пояс Зямлі, размешчаны на поўнач і поўдзень ад экватара’ (ТСБМ). Праз польскую ці рускую мовы з англ. tropic ‘тс’, якое з лац. tropicus (circulus) < ст.-грэч. τροπικός (κύκλος) ‘тс’ (Фасмер, 4, 105; SWO, 1980, 778).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

tropic [ˈtrɒpɪk] n. тро́пік;

the tropics тро́пікі;

the Tropic of Cancer astron. тро́пік Ра́ка, паўно́чны тро́пік;

the Tropic of Capricorn аst ron. тро́пік Казяро́га, паўднёвы тро́пік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

субтро́пікі

(ад суб- + тропікі)

геаграфічныя паясы зямнога шара, размешчаныя ў абодвух паўшар’ях прыблізна паміж 30° і 40° шыраты, паміж умераным і трапічным паясамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

стэнагіграбіёнтны

(ад стэна- + гр. hygros = вільготны + bios = жыццё)

здольны жыць толькі пры пэўнай вільготнасці асяроддзя;

с-ыя жывёлы — жывёлы, для існавання якіх патрабуюцца вузка абмежаваныя ўмовы вільготнасці асяроддзя (напр. вільготныя тропікі, пустыні і г.д.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)