тротуа́р тратуа́р, -ра м., хо́днік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тратуа́рчык, ‑а, м.

Разм. Памянш.-ласк. да тратуар; вузкі тратуар. Так ішлі .. [Андрэй з бацькам] па драўлянаму тратуарчыку ў тры дошчачкі. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tesselated [ˈtesəleɪtɪd] adj. мазаі́чны;

a tesse lated pavement мазаі́чныя хо́днікі; мазаі́чны тратуа́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sidewalk [ˈsaɪdwɔ:k] n. AmE тратуа́р;

a sidewalk artist ву́лічны маста́к (які малюе на тратуары)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sidewalk

[ˈsaɪdwɔk]

n.

хо́днік, тратуа́р -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

footway

[ˈfʊtweɪ]

n.

хо́днік -у, тратуа́р -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

здзяўбці́, -о́ў, -бе́ш, -бе́; здзяўбём, здзеўбяце́, здзяўбу́ць; здзёўб, здзяўбла́, -ло́; -бі́; здзяўба́ны і здзёўбаны; зак., што.

1. Дзеўбучы, з’есці.

Кураняты здзяўблі тварог.

2. Дзеўбучы, зрабіць ямкі; параніць у многіх месцах.

Пеўні здзяўблі адзін аднаго.

Пешняй здзяўблі тратуар.

|| незак. здзёўбваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лапа́цісты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Падобны па форме на лапату. Падмятаў тратуар невысокі каржакаваты стары з лапацістаю рыжаю барадою. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пешахо́д ’тратуар’ (Растарг.). З рус. пешеход ’тс’, пашыранага ў 90‑х гадах XIX ст., параўн. яшчэ пешеходня ’бакавы шлях (на мосце) для пешых’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Trottoir

[-'tua:r]

n -s, -e уст. тратуа́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)