транс

(фр. transe, ад англ. trance)

павышанае нервовае ўзбуджэнне са стратай самакантролю, а таксама зацямненне свядомасці пры гіпнозе, экстазе і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

транс

(фр. transe)

павышанае нервовае ўзбуджэнне са стратай самакантролю, а таксама зацямненне свядомасці пры гіпнозе.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

транс...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) які рухаецца, праходзіць цераз якую-н. прастору, напр.: трансарктычны, трансатлантычны;

2) размешчаны за межамі чаго-н., напр., трансальпійскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

транс-ізаме́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. транс-ізаме́р транс-ізаме́ры
Р. транс-ізаме́ра транс-ізаме́раў
Д. транс-ізаме́ру транс-ізаме́рам
В. транс-ізаме́р транс-ізаме́ры
Т. транс-ізаме́рам транс-ізаме́рамі
М. транс-ізаме́ры транс-ізаме́рах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

транс...,

першая частка слоў, якая абазначае рух ці перадачу цераз нешта.

т. 15, с. 505

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

цыс-трансэ́ст

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цыс-трансэ́ст цыс-трансэ́сты
Р. цыс-трансэ́ста цыс-трансэ́стаў
Д. цыс-трансэ́сту цыс-трансэ́стам
В. цыс-трансэ́ст цыс-трансэ́сты
Т. цыс-трансэ́стам цыс-трансэ́стамі
М. цыс-трансэ́сце цыс-трансэ́стах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цыс-транс-ізамеры́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. цыс-транс-ізамеры́я
Р. цыс-транс-ізамеры́і
Д. цыс-транс-ізамеры́і
В. цыс-транс-ізамеры́ю
Т. цыс-транс-ізамеры́яй
цыс-транс-ізамеры́яю
М. цыс-транс-ізамеры́і

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

транс...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае: а) рух цераз якую‑н. прастору, перасячэнне яе, напрыклад: трансарктычны, трансатлантычны, трансакіянскі; б) размяшчэнне за межамі чаго‑н., напрыклад: трансальпійскі; в) перадача ці абазначэнне пры дапамозе чаго‑н., напрыклад: транслітарацыя.

[Лац. trans — цераз, скрозь.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

транс- Transport-, Verkehrs-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

-транс -transport, -verkehr

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)