транс...,

першая частка слоў, якая абазначае рух ці перадачу цераз нешта.

т. 15, с. 505

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

цыс-транс-тэ́ст

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цыс-транс-тэ́ст цыс-транс-тэ́сты
Р. цыс-транс-тэ́ста цыс-транс-тэ́стаў
Д. цыс-транс-тэ́сту цыс-транс-тэ́стам
В. цыс-транс-тэ́ст цыс-транс-тэ́сты
Т. цыс-транс-тэ́стам цыс-транс-тэ́стамі
М. цыс-транс-тэ́сце цыс-транс-тэ́стах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

цыс-транс-ізамеры́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. цыс-транс-ізамеры́я
Р. цыс-транс-ізамеры́і
Д. цыс-транс-ізамеры́і
В. цыс-транс-ізамеры́ю
Т. цыс-транс-ізамеры́яй
цыс-транс-ізамеры́яю
М. цыс-транс-ізамеры́і

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

транс...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае: а) рух цераз якую‑н. прастору, перасячэнне яе, напрыклад: трансарктычны, трансатлантычны, трансакіянскі; б) размяшчэнне за межамі чаго‑н., напрыклад: трансальпійскі; в) перадача ці абазначэнне пры дапамозе чаго‑н., напрыклад: транслітарацыя.

[Лац. trans — цераз, скрозь.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

транс- Transport-, Verkehrs-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

-транс -transport, -verkehr

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

trance [trɑ:ns] n.

1. транс;

go/fall into a trance упа́сці ў транс;

put/send smb. into a trance прыве́сці каго́-н. у транс

2. стан экста́зу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Trance

['trã:s(ə)]

f -, -n транс

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

trance

[træns]

1.

n.

транс -у m.

2.

v.

прыве́сьці, упа́сьці ў транс

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

trans, ~u

м. мед. транс;

wpaść w trans — увайсці ў транс;

przebudzić się z ~u — выйсці з трансу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)