тра́ленне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. траліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тра́ліцца несов., страд., в разн. знач. тра́литься; см. тра́ліць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

trawl​2 [trɔ:l] v.

1. (for) шука́ць, вышу́кваць

2. тра́ліць; лаві́ць ры́бу тра́лавымі се́ткамі; цягну́ць па дне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Тралява́ць 1 ’транжырыць’ (Ласт.), тролёва́ць ’раздаваць, разбазарваць’ (ТС). Утворана ад гукапераймання тра-ля-ля ’весела спяваць’ > ’весела бавячыся, растранжырваць (грошы, маёмасць)’. Аналагічна ням. trällern ’весела напяваць’, літ. traliúoti ’спяваць тра-ля-ля’. Параўн. траляля́каць ’тс’ (Васілеўскі, Прадукт. тыпы, 73), трэ́ляць ’сноўдацца без пэўных заняткаў’: месец тролю́е чоловек у Сочах (ТС).

Тралява́ць 2 ’падцягваць драўніну з лесу да сплаву’, ’ісці, рухацца’, ’пракладваць дарогу’ (ТСБМ, Некр. і Байк., Сцяшк., Адм., Сержп. Прымхі, Сл. ПЗБ), ’перавозіць з месца на месца’ (Чуд.), ’таптаць пасевы, ходзячы ўздоўж палос’ (Шат.), трылява́ць ’выводзіць бярвенні з лесасекі на чыстае, больш прасторнае месца’ (падзе., Нар. сл.; Буз.); тролева́ць, тролёва́ць, тралёва́ць, трэ́ляць ’выносіць, выцягваць з цяжкадаступных месцаў нарыхтоўкі (пра лес, ягады і інш.)’ (ТС), тра́ліць ’траляваць’ (брагін., Мат. Гом.). Выводзіцца з польск. trelować ’выцягваць бярвенні з вады на склад’, ’цягнуць плуг’, ’бурлачыць, цягнуць судна людзьмі або коньмі’, што да англ. trail ’цягнуцца, валачыцца’, ’буксіраваць’, ’таптаць траву’. Сюды ж тралява́нне ’дастаўка лесу на прыстань’ (Некр.), траля́р ’тралёўшчык’ (Мат. Гом.), тралёўка ’вывазка’ (Сцяшк.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

räumen

vt

1.

1) прыбіра́ць

2) ачышча́ць, вызваля́ць ме́сца;

etw. beiséite ~ адсу́нуць што-н. убо́к

3) эвакуі́раваць, пакіда́ць, вызваля́ць;

aus dem Wege ~ прыбра́ць з даро́гі;

das Schláchtfeld ~ пайсці́ з по́ля бі́твы, адступі́ць

4) марск. тра́ліць

2. vi капа́цца;

in [únter] Papíeren ~ капа́цца ў папе́рах

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Míne

I

f -, -n рудні́к, капа́льня

II

f -, -n вайск. мі́на

tréibende ~ — дрэйфу́ючая мі́на

~n wérfen* — ста́віць мі́ны; перан. падко́пваць пад каго́-н., пад што-н.

~n súchen [räumen] — марск. тра́ліць

Ánlegen von ~n — міні́раванне; пастано́ўка мін

III

f -, -n (ало́ўкавы) графі́т; стрджань (да шарыкавых аўтаручак)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)