trajectory [trəˈdʒektəri] n. math. траекто́рыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

макраце́ла, ‑а, н.

Фізічнае цела вялікіх памераў. Траекторыя руху макрацела.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дугападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Падобны на дугу, які мае форму дугі. Дугападобны мост. Дугападобная траекторыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гліса́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Спец. Траекторыя, па якой зніжаецца авіяцыйны лятальны апарат пры пасадцы.

[Фр. gilssade — слізганне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лінія,

траекторыя руху пункта.

т. 9, с. 269

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

насці́льны, -ая, -ае.

1. Плаўны, які ідзе амаль па прамой лініі (спец.).

Н. скачок.

2. Які ідзе паралельна паверхні зямлі на пэўнай вышыні (спец.).

Н. агонь.

Насцільная траекторыя палёту куль.

|| наз. насці́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

trajektoria

ж. траекторыя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Кульва́н ’кукельван, сродак усыплення рыбы’ (Рам.). Да ням. Kugelbahnтраекторыя палёту кулі’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Wrfbahn

f -, -en траекто́рыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Flgbahn

f -, -en траекто́рыя (палёту)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)