элегі́чна-трагі́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. элегі́чна-трагі́чны элегі́чна-трагі́чная элегі́чна-трагі́чнае элегі́чна-трагі́чныя
Р. элегі́чна-трагі́чнага элегі́чна-трагі́чнай
элегі́чна-трагі́чнае
элегі́чна-трагі́чнага элегі́чна-трагі́чных
Д. элегі́чна-трагі́чнаму элегі́чна-трагі́чнай элегі́чна-трагі́чнаму элегі́чна-трагі́чным
В. элегі́чна-трагі́чны (неадуш.)
элегі́чна-трагі́чнага (адуш.)
элегі́чна-трагі́чную элегі́чна-трагі́чнае элегі́чна-трагі́чныя (неадуш.)
элегі́чна-трагі́чных (адуш.)
Т. элегі́чна-трагі́чным элегі́чна-трагі́чнай
элегі́чна-трагі́чнаю
элегі́чна-трагі́чным элегі́чна-трагі́чнымі
М. элегі́чна-трагі́чным элегі́чна-трагі́чнай элегі́чна-трагі́чным элегі́чна-трагі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

траги́чный трагі́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трагі́чнасць, -і, ж.

1. гл. трагічны.

2. Безвыходнасць, цяжкасць душэўнага стану; пакуты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

траги́ческий лит., театр., перен. трагі́чны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трагі́зм, -у, м.

1. Трагічны элемент у мастацкім творы.

Спектакль поўны трагізму.

2. Тое, што і трагічнасць (у 2 знач.).

Т. падзей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трагі́чнасць ж. траги́чность; см. трагі́чны2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

tragic

[ˈtrædʒɪk]

adj.

трагі́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

tragic [ˈtrædʒɪk] adj.

1. катастрафі́чны, жахлі́вы;

a tragic event трагі́чны вы́падак;

a tragic scene су́мнае відо́вішча

2. трагі́чны, трагеды́йны;

a tragic actress трагеды́йная актры́са

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

трагі́зм, ‑у, м.

1. Трагічны элемент, трагічны пачатак у драматычным або музычным творы і яго выкананні. Трагізм вобраза.

2. Трагічны, змрочны бок чаго‑н.; безвыходнасць. [Багушэвіч] не проста малюе карціны сялянскага жыцця, а выбірае якраз тыя, дзе можна найлепей выявіць трагізм існавання сялянскага класа. Навуменка. // Трагічнае выражэнне, інтанацыя. У голасе ў яго поўна пакорнага трагізму і разам з тым задавалення. Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

катастрафі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які з’яўляецца катастрофай, вядзе да катастрофы; трагічны. Катастрафічнае становішча. Катастрафічныя памеры. □ — Справы катастрафічныя, Рома, — сказаў .. [Гарышны] хлапцу. — Вада падае. Падае на два сантыметры ў дзень. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)