3. былі́нка, траві́нка; до́ўгі, ву́зкі ліст (расліны)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
наці́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Рмн. ‑нак; ж.
Разм. Сцябло травы; травінка. Махрыстыя сняжынкі Ляглі на тонкія націнкі.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
траві́на, ‑ы, ж.
Разм. Тое, што і травінка; адно каліва травы. Здавалася, што .. над прыгрэтай сонцам травінай загудзе пчала.Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
відната́, ‑ы, ДМ ‑наце, ж.
Пра наяўнасць вялікай колькасці святла дзе‑н. А перад насыпам такая відната, хоць кніжкі чытай: кожная травінка асветлена.Мележ.[Мурашка:] — На дварэ дзень, відната, а мы спаць сабраліся.Пальчэўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ласката́ць, ‑качу, ‑кочаш, ‑коча; заг. ласкачы; незак., каго-што і без дап.
Абл. Казытаць. Сухая калматая травінка прыемна ласкатала худую загарэлую шчаку.Стаховіч.Вецер прабіраўся пад расхлістаную кашулю, надзімаў яе, прыемна ласкатаў цела.Гамолка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цяві́на, ‑ы, ж.
Сцябліна травы; травінка. Зялёная цявіна мятліцы./ У параўнанні. Францкевіч, абняможаны і вялы, стаў, як цявіна.Чорны.На .. камені стаяла босая дзяўчынка. Гадоў мо з пятнаццаць ёй было. Тоненькая, як цявіна.Лобан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
былі́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Рмн. ‑нак; ж.
Адно каліва травы, сцяблінка, травінка. Запыніш крок. Спакой і ціш — Былінка нават не схіснецца.Колас.Зелянеюць лугі, выкідваецца клейкі ліст на бярозе.., былінкі прашываюцца праз леташні ліст.Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Тро́ўнік ‘капытнік, Calla palustris L.’ (івац., ЛА, 1). Хутчэй за ўсё, з траўнік — ад трава, параўн. тро́ўка ‘травінка’ (Сцяшк., Растарг.), дзе галосны ‑о‑ замест ‑а‑ выкліканы лабіялізацыяй пад уплывам наступнага ‑ў‑ (Карскі 1, 97). Значэнне ‘траўны’ = ‘лекавы’ адпаведна да тра́вы ‘зелле’ як агульнай назвы лекавых зёлак, параўн. травянік ‘лякарства з траў’ (Жд. 1).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
наці́нажбат
1.разм (сцяблоагароднайрасліны) Kráut n -(e)s;
2. (травінка) Gräs¦chen n -s, -, Gráshalm m -(e)s, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)