furnace [ˈfɜ:nɪs] n. печ, то́пка; го́ран

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

топле́ние​II ср., см. то́пка​ 1.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

то́почный то́пкавы; пячны́; см. то́пка​ 2.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

stoker [ˈstəʊkə] n.

1. качага́р, каце́льны машыні́ст

2. механі́чная то́пка, сто́кер

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

palenisko

н. топка; печ

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Féuerloch

n -(e)s, -löcher то́пка пе́чы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

furnace

[ˈfɜ:rnɪs]

n.

1) го́ран -на m., плаві́льная печ

2) печ для аграва́ньня, то́пка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Са́пко ’топка’ (ТС). Да сапці (гл.), параўн. польск. sapy; sapowisko ’балота’. Магчыма, семантычнае запазычанне з польск., таму што дэрываты ад сапці ў беларускай мове са значэннем ’балоцісты’ як быццам бы не адзначаны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Féuerung

f -, -en

1) пале́нне

2) па́ліва

3) то́пка (печы, катла)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ДЖУГДЖУ́Р,

горы ўздоўж паўн.-зах. ўзбярэжжа Ахоцкага м., у Хабараўскім краі Расіі. Выцягнуты дугой на 700 км. Пераважаюць выш. 800—1200 м, найвыш. 1906 м (г. Топка). Складзены з магматычных, часткова асадкавых парод. Пашырана шматгадовая мерзлата. Клімат умерана халодны, мусонны, з суровай зімой. На зах. схіле светлахвойная горная тайга з перавагай даурскай лістоўніцы, на ўсх. — ахоцкая горная тайга з аянскай елкі. Зубчастыя гальцы заняты кедравым сланікам і горнай тундрай.

т. 6, с. 92

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)