флюі́ды, -аў, адз. флюі́д, -у, м. (кніжн.).

Знешне неадчувальныя плыні, псіхічныя токі, якія зыходзяць ад каго-, чаго-н.

Ад гэтага чалавека ідуць ф. дабра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

walkie-talkie [ˌwɔ:kiˈtɔ:ki] n. infml «уо́кі-то́кі», перано́сная ра́цыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

іо́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да іонаў. Іонная рэакцыя. Іонныя токі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэлуры́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Зямны, які мае адносіны да Зямлі. Тэлурычныя токі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глыб, ‑і, ж.

Тое, што і глыбіня. У глыбі лясоў цецерукі Ужо зачыналі свае токі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

vagabundíeren

[va-]

vi бадзя́цца

~de Ströme — блука́ючыя то́кі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

парази́тный паразі́тны;

парази́тные то́ки эл. паразі́тныя то́кі;

парази́тные расте́ния паразі́тныя раслі́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

віхравы́ вихрево́й;

○ в. рух — физ. вихрево́е движе́ние;

~вы́я то́кі — вихревы́е то́ки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

блука́ючы, ‑ая, ‑ае.

У выразах: блукаючая нырка гл. нырка. Блукаючы нерв гл. нерв. Блукаючыя агні гл. агонь. Блукаючыя зоркі гл. зорка. Блукаючыя токі гл. ток.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паразі́тны биол., тех. парази́тный;

п. грыб — парази́тный гриб;

~ныя то́кі — парази́тные то́ки;

~нае ко́ла — парази́тное колесо́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)