тле́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -е́ецца; незак.

Тое, што і тлець (у 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

затле́ць, ‑ее; зак.

Пачаць тлець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патле́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́е; зак.

1. Сатлець — пра ўсё, многае.

Галавешкі патлелі.

2. Тлець некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тле́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. тлець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

датле́лы, ‑ая, ‑ае.

Які датлеў, кончыў тлець. Датлелая цыгарка апякла .. пальцы. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дымі́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -і́цца; незак.

1. Выпускаць дым; тлець, вылучаючы многа дыму.

Галавешка дымілася на вогнішчы.

2. перан. Вылучаць пару.

Пасля дажджу дымілася зямля.

У лагчыне дыміўся туман.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

smoulder [ˈsməʊldə] v.

1. дагара́ць, тлець

2. lit. таі́цца, хава́цца (пра пачуцці);

smouldering discontent скры́тая незадаво́ленасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tleć

незак. тлець

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

damp off

тлець, трухле́ць; гнісьці́, гніць (ад ві́льгаці)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

датле́ць, ‑ее; зак.

Кончыць тлець; тлеючы, дагарэць. Датлеў аганёк у ранішнім тумане. Бялевіч. Дровы ў печцы ўжо датлелі, Леглі спаць байцы. Астрэйка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)