Verbum

пада́гра, -ы, ж.

Хвароба суставаў і тканак, якая выклікаецца парушэннем абмену рэчываў у арганізме.

|| прым. падагры́чны, -ая, -ае.

абсцэ́с, -у, м. (спец.).

Запаленне тканак якога-н. органа з нагнаеннем; гнойны нарыў.

А. лёгкіх.

|| прым. абсцэ́сны, -ая, -ае.

антысе́птыка, -і, ДМ -тыцы, ж. (спец.).

1. Абеззаражванне ран, запалёных тканак.

2. зб. Абеззаражвальныя сродкі.

|| прым. антысепты́чны, -ая, -ае.

хірургі́я, -і, ж.

Галіна медыцыны, якая займаецца аперацыйнымі метадамі лячэння: злучэннем і раз’яднаннем тканак арганізма.

Х. сэрца.

|| прым. хірургі́чны, -ая, -ае.

дыстрафі́я, -і, ж. (спец.).

Расстройства жыўлення тканак, органаў або цэлага арганізма, абумоўленае парушэннем абмену рэчываў.

Д. сардэчнай мышцы.

|| прым. дыстрафі́чны, -ая, -ае.

пухлі́на, -ы, мн. -ы, -лін, ж.

Хваравітае ўздуцце тканак арганізма, ненармальнае разрастанне тканкі якога-н. органа.

Дабраякасная п.

|| прым. пухлі́нны, -ая, -ае.

ска́льпель, -я, мн. -і, -яў, м.

Невялікі хірургічны нож.

○

Светлавы скальпель (спец.) — лазерны прамень, які выкарыстоўваецца ў хірургіі для рассячэння тканак.

|| прым. ска́льпельны, -ая, -ае.

гемаглабі́н, -у, м.

Бялковае рэчыва ў складзе крыві, якое надае ёй чырвоны колер і пераносіць кісларод ад органаў дыхання да тканак арганізма.

|| прым. гемаглабі́навы, -ая, -ае.