уцё́кі, -аў.

1. Хуткі беспарадкавы адыход, адступленне.

У. недабітых варожых часцей.

2. Тайнае самавольнае знікненне з месца абавязковага знаходжання дзе-н.

У. з палону.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

та́йнапіс, ‑у, м.

Умоўнае тайнае пісьмо; крыптаграфія. Чытанне тайнапісу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перлюстра́цыя, ‑і, ж.

Спец. Тайнае распячатванне і прагляд карэспандэнцыі з мэтай нагляду, цэнзуры.

[Ад лац. perlustro — аглядаць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ballot​2 [ˈbælət] v.

1. право́дзіць та́йнае галасава́нне; балаці́раваць

2. (for/against) галасава́ць (за/су́праць)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

галасава́нне ср. голосова́ние;

○ адкры́тае г. — откры́тое голосова́ние;

закры́тае (та́йнае) г. — закры́тое (та́йное) голосова́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

kapturowy :

sąd kapturowy — тайнае судзілішча

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

amour

[əˈmʊr]

n.

1) амо́ры, та́йнае недазво́ленае каха́ньне

2) непава́жны рама́н

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Крадзе́ж ’тайнае прысвойванне чыёй-небудзь уласнасці’ (ТСБМ, Нас., Касп., Яруш.). Гл. красці.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вы́буркнуць ’выказаць што-небудзь тайнае’ (Нас.), выбуркнуцца ’прагаварыцца, выдаць тайну’ (Нас., Юрч.). Да бу́ркнуць ’сказаць невыразна, не падумаўшы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

крадзе́ж, ‑дзяжу, м.

Тайнае прысвойванне чыёй‑н. уласнасці; кража, зладзейства. Крадзеж з узломам. □ Калі і трапляла [Рога] часам у турму, дык за самыя дробныя, справы — за крадзеж, за ашуканства. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)