Verbum

анлайнавы слоўнік

underground³ [ˌʌndəˈgraʊnd] adv.

1. пад зямлёю;

water flowing underground грунто́выя во́ды

2. та́йна, тае́мна, сакрэ́тна, падпо́льна;

go underground ісці́ ў падпо́лле

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ábkarten

vt (mit D) (за́гадзя тае́мна) змо́віцца, згавары́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

мікрако́см, ‑у, м.

1. Спец. Свет малых велічынь — атамаў электронаў і г. д.; проціл. макракосм.

2. У натурфіласофіі 16 ст. і ў некаторых старажытных філосафаў — чалавек, які з яўляецца цэнтрам вялікага свету — макракосму і таемна з ім звязаны.

[Ад грэч. mikrós — маленькі і kosmos — свет.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Та́йны ₁ ’вядомы нямногім, загадкавы, таямнічы’ (ТСБМ, брасл., Сл. ПЗБ), ’скрытны (пра чалавека)’ (Ян.; люб., Жыв. НС), ’падпольны’ (Ласт.), ст.-бел. тайныи ’тайны’ (1457 г., КГС), сюды ж прыслоўе та́йна ’таемна, скрытна ад іншых’ (ТСБМ, Бяльк.), ’патаемна’ (Сл. ПЗБ), тайно ’тс’ (ТС). Укр. та́йный, рус. та́йный, стараж.-рус. таиныи ’тс’, польск. tajny, tajni, чэш., славац. tajný, серб.-харв. tȃjnī, старое славен. tajne ’тайны, схаваны’, ст.-слав. таинѣ ’таемна, скрыта’. Да прасл. *tajьnyjь, прыметнікавага дэрывата ад *tajьna, гл. тайна, таіць.

Та́йны ₂, та́йный ’танны’ (бяроз., ЛА, 3). Змена н > й у выніку дыялектнай дысіміляцыі падоўжанага санорнага. Аналагічны працэс з іншай субстытуцыяй зычных у тадны, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

héimlich

a (па)тае́мны, сакрэ́тны, таямні́чы

adv упо́тай, тае́мна, крадко́м

~ tun* — сакрэ́тнічаць, рабі́ць таямні́цу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

cicho

1. ціха;

cicho jak makiem zasiał — мёртвая цішыня;

cicho! — ціха!; цішэй!;

2. сакрэтна; таемна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

інко́гніта

(іт. incognito, ад лац. incognitus = непазнаны, невядомы)

1) таемна, скрытна, хаваючы сваё імя (з’явіцца і.);

2) прабыванне пад выдуманым імем (захоўваць сваё і.);

3) асоба, якая ўтойвае сваё сапраўднае імя (сустрэцца з і).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

underground

[,ʌndərˈgraʊnd]

adv.

1) пад зямлёю

2) тае́мна, падпо́льна

adj.

1) падзе́мны

2) тае́мны, падпо́льны

[ˈʌndərgraʊnd]

1) падзяме́льле n.

2) esp. Brit. падзе́мка f., мэтро́ n.

3) падпо́льная арганіза́цыя; падпо́льле n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

прыво́лле, ‑я, н.

1. Шырокае адкрытае месца; прастора. [Іван] чамусьці пазбыўся ўсіх сваіх ранейшых трывог і на гэтым лугавым прыволлі проста акрыяў душой. Быкаў. Пасля палявога прыволля кожная рэч ціснула на .. [Льва Раманавіча], ад дарагіх дываноў пахла пылам. Асіпенка. Сядзяць яны [Васіль і Алеся] побач на возе, Размову таемна вядуць, А коні з сяла па дарозе Прыволлем палеткаў брыдуць. Калачынскі. Гарачае сэрца На родным прыволлі, Радзіма, заўсёды Напоўню табой. Іверс.

2. перан. Адсутнасць якіх‑н. абмежаванняў; свабода, воля. [Лабановіч:] — А што? Вось бачыце. Ніякая іншая служба не дае такога прыволля. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інко́гніта

(іт. incognito, ад лац. incognitus = непазнаны, невядомы)

1) таемна, скрытна, хаваючы сваё імя (напр. з’явіцца і.);

2) прабыванне пад выдуманым імем (напр. захоўваць сваё і.);

3) асоба, якая ўтойвае сваё сапраўднае імя (напр. сустрэцца з і.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)