се́кчыся несов., см. сячы́ся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

се́чся несов., см. сячы́ся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

руби́ться

1. сячы́ся;

2. страд. сячы́ся; рубі́цца; см. руби́ть​ 1, 3.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

се́чься несов.

1. (сражаться в бою) сячы́ся, се́кчыся;

2. (о волосах) сячы́ся, се́кчыся;

3. страд. сячы́ся, се́кчыся; см. сечь​ 1.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абсячы́ся, -сяку́ся, -сячэ́шся, -сячэ́цца; -сячо́мся, -сечаце́ся, -сяку́цца; -се́кся, -лася, -сячы́ся; зак.

Тое, што і асячыся (у 2 знач.).

|| незак. асяка́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

се́кчыся

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сяку́ся сячо́мся
2-я ас. сячэ́шся сечаце́ся
3-я ас. сячэ́цца сяку́цца
Прошлы час
м. се́кся се́кліся
ж. се́клася
н. се́клася
Загадны лад
2-я ас. сячы́ся сячы́цеся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

высека́ться

1. (о волосах, нитках) сячы́ся, высяка́цца;

2. страд. высяка́цца; выкраса́цца, выкрэ́свацца; см. высека́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Руба́цца ’біцца сякерай’ (ТС), руба́ць ’сячы, цяць’ (Ласт.). Укр. руба́ти, руба́тися ’сячы, сячыся, рубацца’, польск. rąbać ’сячы’, чэш. rubati, славац. rubať ’сячы’. З прасл. *rǫbati (sę) з тым жа коранем *rǫb‑, што і ў руб, рубіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ciąć się

незак.

1. сячыся; рэзацца;

2. перан. сварыцца; падпускаць шпількі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Сяка́ч 1 ’прылада для драбнення; разак’ (ТСБМ, Нас., Шымк. Собр., Сержп., Грам., Ласт., Варл., Касп., Шат.), сека́ч ’тс’ (ТС). Да сячы (гл.), сюды ж са значэннем ’лесаруб, дрывасек’ (Варл., Стан.), даць секачоў ’пакараць’ (Ян.).

Сяка́ч 2 ’дзік-самец’ (ТСБМ), сэка́ч ’дзікі кабан’ (стол., Нар. ск.). Да сячы (гл.), сячыся ’біцца’: із своім сечыса, рубайса, а з чужымі не мешайса (ТС), два вепры меж собою бьюцца, секуцца (Нас., БНТ, Загадкі).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)