сшыць, сшы́ю, сшы́еш, сшы́е; сшы́ты; зак., што.
1. гл. шыць.
2. Злучыць шыццём.
С. два кліны скуры.
|| незак. сшыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 2 знач.).
|| наз. сшыва́нне, -я, н. (да 2 знач.) і сшы́ўка, -і, ДМ сшы́ўцы, ж. (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сши́тый
1. сшы́ты, мног. пасшыва́ны;
2. пашы́ты; см. сшить;
◊
нела́дно (нескла́дно) скро́ен, да кре́пко (пло́тно) сшит няскла́дна скро́ены, але́ мо́цна сшы́ты;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
карашо́к, ‑шка, м.
1. Месца, дзе сшыты лісты кнігі; задняя частка пераплёта.
2. Частка бланка, якая застаецца ў квітанцыйнай кніжцы пасля адрыву квітанцыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Сшыпу́ліць ’стуліць, сшыць’, сшыпу́лены ’сшыты на скорую руку’ (Яўс.). Магчыма, да шып ’драўляны клін, якім злучаюць бярвенні’. Гл. шыпуліць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
скро́ены
1. скро́енный;
2. искро́енный;
1, 2 см. скро́іць;
◊ нязгра́бна с., ды мо́цна сшы́ты — погов. нела́дно скро́ен, да кре́пко сшит
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
скрои́ть сов. скро́іць;
◊
не ла́дно скро́ен, да кре́пко сшит погов. нязгра́бна скро́ены, але́ мо́цна сшы́ты;
скрои́ть ро́жу састро́іць мі́ну.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нязгра́бна нареч.
1. уро́дливо, некраси́во, неуклю́же; нескла́дно; аляпова́то, неизя́щно, коря́во;
2. нело́вко, неуклю́же;
1, 2 см. нязгра́бны;
◊ н. скро́ены, ды мо́цна сшы́ты — погов. нела́дно скро́ен, да кре́пко сшит
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шы́ты, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад шыць.
2. у знач. прым. Зроблены, выраблены шыццём; сшыты. Ты вострым плугам Рэзаў дзірваны. Насіў з дзяругі Шытыя штаны. Куляшоў. З гэтай простай прапановай нельга было не згадзіцца, асабліва калі прыняць пад увагу лёгкасць шытых чоўнаў. Маўр.
•••
Не лыкам шыты — пра чалавека, не пазбаўленага здольнасцей, ведаў, умення трымаць сябе і пад.
Шыта белымі ніткамі — няўмела, няўдала, дрэнна скрыта, схавана што‑н.
Шыта-крыта — скрытна, патаемна ад іншых, у поўнай тайне (застаецца, робіцца і пад.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нела́дно
1. нареч. не ў лад; (нехорошо) нядо́бра; (плохо) дрэ́нна, ке́пска;
2. в знач. сказ. нядо́бра; дрэ́нна, ке́пска;
◊
нела́дно скро́ен, да кре́пко сшит погов. нязгра́бна скро́ены, ды мо́цна сшы́ты;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падкла́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.
1. Матэрыял, які прышываецца, прымацоўваецца з ўнутранага боку адзення або якога‑н. вырабу. Шаўковая падкладка. Футравая падкладка. □ Павел сядзеў на нізкім табурэціку і, схіліўшы галаву, разглядаў кляймо фабрыкі на падкладцы капелюша. Шамякін. Пасля.. Гарасім паказаў мне сшыты лямец — падкладку і падсядзёлак. Якімовіч.
2. Прадмет, які падкладаецца пад што‑н. Падкладкі пад ножкі стала. □ Парадны бок [будынка] — аднапавярховы, з чатырохкалонным порцікам. Калоны — з цэльных ствалоў дрэў, якія стаяць на каменных падкладках. «Помнікі».
3. перан. Скрытая, але сапраўдная прычына якіх‑н. дзеянняў, з’яў. Наўрад ці мелі .. [бандыты] ў сваіх душах што ад ідэі, хоць мерыліся падкладаць пад свае крывавыя справы ідэйную падкладку. Арабей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)