магні́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да магніта. Магнітная сіла.

2. Які мае ўласцівасць магніта; намагнічаны. Магнітны жалязняк. Магнітная сталь.

•••

Магнітнае поле гл. поле.

Магнітнае схіленне гл. схіленне.

Магнітная анамалія гл. анамалія.

Магнітная бура гл. бура.

Магнітная стрэлка гл. стрэлка.

Магнітны мерыдыян гл. мерыдыян.

Магнітны момант гл. момант.

Магнітны полюс гл. полюс.

Магнітны экватар гл. экватар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паляга́нне, ‑я, н.

Спец. Прыгібанне, схіленне травяністых раслін да зямлі. У разрэджаных шырокарадковых пасевах небяспека палягання раслін значна змяншаецца ў параўнанні з густым павевам. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спаку́са, -ы, мн. -ы, -ку́с, ж.

1. Тое, што вельмі вабіць чалавека, спакушае, выклікае неадольнае жаданне, цягу да чаго-н.

Не паддавацца ніякім спакусам.

2. Схіленне да інтымнай блізкасці; прывабліванне.

Была яна не толькі чароўнай весялухай, але і зводніцай на спакусу.

|| прым. спаку́сны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

deklinacja

ж.

1. лінгв. скланенне;

2. фіз. астр. схіленне; дэклінацыя;

deklinacja magnetyczna — магнітнае схіленне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дэкліна́цыя

(лац. declinatio)

фіз. адхіленне магнітнай стрэлкі ад геаграфічнага мерыдыяна; магнітнае схіленне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

bob​1 [bɒb] n.

1. ківо́к (галавой); схіле́нне (цела)

2. каро́ткая жано́чая стры́жка

3. (pl. bob) infml шы́лінг (старая англійская манета);

I’ve got only ten bob on me. Я маю пры сабе толькі 10 шылінгаў.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

наклоне́ние​I

1. (действие) нахіле́нне, -ння ср.; схіле́нне, -ння ср.; (нагибание) нагіна́нне, -ння ср.;

2. (наклонное положение) уст. нахіле́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Néigung

f -, -en

1) схіл, нахі́л

2) схіле́нне, адхіле́нне

3) схі́льнасць, тэндэ́нцыя (zu D – да чаго-н., каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

inklinacja

inklinacj|a

ж.

1. схільнасць;

~e do pisania wierszy — схільнасць да напісання вершаў;

2. фіз. магнітнае схіленне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

conversion [kənˈvɜ:ʃn] n.

1. (from, into) ператварэ́нне, перахо́д (з аднаго стану ў іншы), пераво́д, змяне́нне;

conversion from yards into metres перахо́д ад я́рдаў да ме́траў;

the conversion of a house into flats перабудо́ва до́ма ў кватэ́ры

2. (from, to) схіле́нне (да якой-н. веры), перахо́д (у іншую веру)

3. канве́рсія

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)