schematyczny

схематычны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адналіне́йны, ‑ая, ‑ае.

Аднабаковы, павярхоўны, схематычны. Адналінейны паказ рэчаіснасці ў мастацкім творы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

schemtisch

a схематы́чны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

schematic [ski:ˈmætɪk] adj. схематы́чны;

a schematic representation of smth. схематы́чная пада́ча чаго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гемагра́ма

(ад гема- + -грама)

схематычны запіс колькаснага і якаснага даследавання крыві.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

БЛОК-ДЫЯГРА́МА,

перспектыўны схематычны малюнак, які адлюстроўвае выразку ўчастка зямной кары. На пярэдняй і бакавой плоскасцях блок-дыяграмы адлюстроўваецца геал. будова ў верт. разрэзе, на верхнім баку — рэльеф паверхні дадзенай мясцовасці. Ілюструе сувязь рэльефу з геал. Будовай.

т. 3, с. 195

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дагматы́чны 1, ‑ая, ‑ае.

1. Заснаваны на догмах (у 1 знач.).

2. Уласцівы дагматыку. Дагматычнае мысленне. // Бяздоказны, такі, што не дапускае пярэчанняў. Дагматычны падыход да тэорыі.

3. Адцягнены, абстрактны, схематычны. Дагматычны спосаб выкладання.

дагматы́чны 2, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дагматыкі, заключае ў сабе догматы (у 1 знач.). Дагматычнае багаслоўе. Дагматычная літаратура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дагматы́чны

(гр. dogmatikos)

1) заснаваны на догмах;

2) уласцівы дагматыку; бяздоказны, катэгарычны;

3) адцягнены, абстрактны, схематычны;

4) які адносіцца да дагматыкі (напр. д-ае багаслоўе).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

sketchy [ˈsketʃi] adj.

1. схематы́чны, каро́ткі, сці́слы;

a sket chy treatment of the problem павярхо́ўны разгля́д прабле́мы;

a sketchy knowledge of philology павярхо́ўныя ве́ды ў філало́гіі

2. эскі́зны, ко́нтурны

on the sketchy side нядба́йны, няўва́жны (пра мову); зро́блены наспе́х, зро́блены абы́-як

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

А́БРЫС

(ад ням. Abriß чарцёж, план),

контур прадмета, нанесены на паперу э дапамогай ліній. 1) У геадэзіісхематычны план участка мясцовасці з указаннем прамераў і тлумачальнымі надпісамі. Робіцца ад рукі ў полі пры некат. метадах наземнай тапагр. здымкі. Выкарыстоўваецца пры складанні дакладных тапагр. планаў, апазнаванні на аэраздымках пунктаў геадэзічнай сеткі, у турысцкіх паходах.

2) У архітэктуры 17 — 1-й пал. 18 ст. — схематычная лінейная выява плана будынка без паказу яго канструкцый, таўшчыні сцен і г.д. У 2-й пал. 18 ст. заменены арх. праектам, з выкарыстаннем планаў, фасадаў, разрэзаў і інш., якія давалі нагляднае ўяўленне пра архітэктуру будынка.

3) У выяўленчым мастацтве — контурная выява прадмета, гл. Контур.

т. 1, с. 41

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)