schwycić

зак. схапіць, схваціць;

schwycić sposobność — скарыстаць магчымасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

porwać

porwa|ć

зак.

1. схапіць, схваціць;

~ć w objęcia — схапіць ў абдымкі;

2. выкрасці;

3. перан. захапіць;

mówca ~ł słuchaczy — прамоўца захапіў слухачоў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pochwycić

зак.

1. схапіць, схваціць;

2. ахапіць; зразумець;

pochwycić władzę — захапіць уладу;

pochwycić sprzed nosa — выхапіць з-пад носа;

pochwycić w lot — зразумець імгненна (з лёту)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)