Прыто́лічны (прыто́лычны) ’суседні’ (Булг.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

паці́ху, прысл.

1. Нягучна, ціха; злёгку, асцярожна, стараючыся не рабіць шуму.

Гутарыць п.

П. шумеў бор.

П. прайсці ў суседні пакой.

2. Павольна, не спяшаючыся; мала-памалу.

Хадзіць п.

Мы самі п. ўсё тут зробім.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

surrounding [səˈraʊndɪŋ] adj. сусе́дні; навако́льны, недалёкі;

the surrounding countryside навако́лле

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ánstoßend

a суме́жны, сусе́дні

das ~e Zímmer — сусе́дні пако́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

pobliski

суседні; блізкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

neighboring

[ˈneɪbərɪŋ]

adj.

сусе́дні; суме́жны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ángrenzend

a суме́жны, сусе́дні

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

vicinal

[ˈvɪsɪnəl]

adj.

сусе́дні, вако́лічны; мясцо́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

налюбава́ць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак., каго-што.

Разм. Нагледзець, выбраць. Налюбаваць месца. □ Суседні ўзгорак [Вінцэсь] налюбаваў для другой хаты. Мікуліч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

benáchbart

a сусе́дні, суме́жны, навако́льны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)