joint​2 [dʒɔɪnt] adj. агу́льны, суме́сны; супо́льны; аб’ядна́ны;

a joint venture суме́снае прадпрые́мства;

joint efforts суме́сныя намага́нні

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

conjoint

[kənˈdʒɔɪnt]

adj.

злу́чаны, спалу́чаны; супо́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

conjunct

[ˈkɑ:ndʒʌŋkt]

adj.

спалу́чаны; супо́льны; зьвяза́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Вяршэ́чак ’вяршаліна’ (КТС, П. Місько) — абласны варыянт лексемы вяршочак, суф. ‑эчак складае арэал, супольны з украінскімі гаворкамі; параўн. укр. вершечок.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сумесны, супольны, калектыўны

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

Супо́льніца ’суполка, супольная работа’ (ТС, Юрч.), ’бравэрка’ (Сцяшк.), супо́льніца, супо́льнічка ’суцэльнае адзенне’ (Сцяц. Сл.), ’жаночая кашуля, сарочка’ (барыс., Сл. ПЗБ). Да супольны, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

combined

[kəmˈbaɪnd]

adj.

1) спалу́чаны, злу́чаны

2) супо́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cooperative​2 [kəʊˈɒpərətɪv] adj.

1. суме́сны, супо́льны, аб’ядна́ны, які́ дзейнічае ўзго́днена;

in a cooperative spirit у ду́ху супрацо́ўніцтва

2. кааператы́ўны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zespołowy

zespołow|y

супольны; калектыўны;

praca ~a — супольная (калектыўная) праца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

consolidated

[kənˈsɑ:lɪdeɪtɪd]

adj.

задзіно́чаны; спалу́чаны, супо́льны

consolidated efforts — спалу́чаныя намага́ньні

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)