convergence [kənˈvɜ:dʒəns] n. канверге́нцыя, сыхо́джанне/супадзе́нне ў адны́м пу́нкце

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ідэнтыфікава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак. і незак., каго-што (кніжн.).

Устанавіць (устанаўліваць) супадзенне, ідэнтычнасць.

І. асобу.

|| наз. ідэнтыфіка́цыя, -і, ж.

|| прым. ідэнтыфікацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аманімі́я, ‑і, ж.

Гукавое супадзенне слоў, якія адрозніваюцца паміж сабою значэннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кангруэ́нцыя, ‑і, ж.

Супадзенне геаметрычных фігур пры накладанні адной на другую.

[Ад лац. congruentia — адпаведнасці]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агу́льнасць, ‑і, ж.

Адзінства, непарыўнасць, супадзенне. Агульнасць ідэйных пазіцый. Агульнасць класавых інтарэсаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сінхрані́зм, ‑у, м.

Кніжн. Дакладнае супадзенне ў часе дзвюх або некалькіх з’яў ці працэсаў; адначасовасць.

[Ад грэч. synchronos — адначасовы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

то́еснасць, -і, ж.

1. Поўнае падабенства, супадзенне.

Т. поглядаў.

2. У матэматыцы: роўнасць, справядлівая пры любых лікавых значэннях пераменных, што ў яе ўваходзяць.

|| прым. то́есны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тоесныя з’явы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

zbieżność

ж. супадзенне; падабенства, адзінства;

przypadkowa zbieżność — выпадковае супадзенне;

zbieżność poglądów — адзінства поглядаў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

канверге́нцыя, ‑і, ж.

Спец.

1. Супадзенне якіх‑н. прымет у незалежных адна ад другой з’явах. Канвергенцыя гукаў.

2. У біялогіі — супадзенне якіх‑н. уласцівасцей у няроднасных арганізмаў не ў выніку агульнасці іх паходжання, а з прычыны прыстасавання іх да адносна аднолькавых умоў жыцця.

3. Сыходжакне зрокавых восей вачэй на блізкім прадмеце пры яго разгляданні.

[Ад лац. convergo — прыбліжаюся.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Kongruénz

f - супадзе́нне, сумяшчэ́нне, падабе́нства, ро́ўнасць; матэм. кангрулнцыя; лінгв. дапасава́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)