2. Падобны на сумёт. Адвярнуўся [Сахрон], пачаў глядзець зноў на неба, на тыя белыя, сумёцістыя аблокі, што ўсё плылі і плылі, беглі і беглі некуды ўдалячынь...Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шчэ́нная,
Цяжарная (пра сабаку, ваўчыцу, лісу і пад.). Праз нейкі момант з-за хлява, аблізваючыся, выйшаў сабака, узбег па сумёт, які пабраўся шараном, і тады Усціння ўбачыла, што гэта была шчэнная сучка — вялікі жывот свой яна ледзь не валачыла па снезе.Чыгрынаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
За́мець ’мяцеліца’. Рус.арл., кур., цвяр., бранск., тамб., пенз., варонеж.за́меть, укр.заме́та, за́метіль ’тс’, польск.zamieć ’тс’, ’сумёт’, чэш.záměť, славац.zámet ’тс’, н.-луж.zámet ’замяценне снегам, пяском і інш.’, славен.zamèt, zámet, серб.-харв.за́мет ’сумёт’. Ц.-слав.заметъ ’мноства’ (Бярында). Назоўнік ад дзеяслова zametati з абстрактным значэннем на ‑ь. Форма і значэнне супадаюць толькі ў рус. і бел., што можа ўказваць на дыялектны характар прасл. слова ці на позняе замацаванне значэння.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Магу́ра ’сумёт снегу’ (слаўг., Яшк.), укр.ма́гура ’высокая гара’, славац.Magura ’назва гары ў Карпатах’, рум.măgură ’узгорак’. Не зусім ясна. Да гара́ (гл.) (?). Магчыма, можна трактаваць ма‑ як прэфармант, параўн. укр.моґуля = ґу́ля ’нарасць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пярэ́спа ’каса, мыс; насыпная дарога праз балота’ (Стан.); параўн. укр.пере́спа ’пярэсып, земляны насып’, польск.przespa ’нешта перасыпанае’, балг.пре́спа ’сумёт’, макед.преспа ’тс’. Вытворнае ад сы́паць, з іншай прыстаўкай гл. вы́спа, на́спа і пад.