арбі́тр, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Суддзя, пасрэднік у спрэчках не судовага характару; трацейскі суддзя.

2. Суддзя ў некаторых відах спартыўных спаборніцтваў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

судзе́йскі гл. суддзя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

су́ддзе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. су́ддзе
Р. су́ддзя
Д. су́ддзю
В. су́ддзе
Т. су́ддзем
М. су́ддзі

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рэ́феры, нескл., м.

У некаторых спартыўных спаборніцтвах: тое, што і суддзя (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

суддзё́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. суддзё́
Р. суддзя́
Д. суддзю́
В. суддзё́
Т. суддзём
М. суддзі́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

судья́ в разн. знач. суддзя́, -ддзі́ м.;

ты не судья́ в э́том де́ле ты не суддзя́ ў гэ́тай спра́ве;

наро́дный судья́ наро́дны суддзя́;

судья́ пе́рвой катего́рии спорт. суддзя́ пе́ршай катэго́рыі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

арбі́тр, ‑а, м.

Суддзя, пасрэднік у прымірэнчым або трацейскім вырашэнні спрэчак; трацейскі суддзя. У гэтых спрэчках Лемяшэвіч выступаў у ролі арбітра. Шамякін. // Суддзя ў спартыўных спаборніцтвах.

[Лац. arbiter.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

arbitrator [ˈɑ:bɪtreɪtə] n.

1. арбі́тр, суддзя́; пасрэ́днік

2. траце́йскі суддзя́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

падсу́джваць, -аю, -аеш, -ае; незак., каму (разм.).

У спорце: прадузята судзіць на карысць якой-н. каманды, спартсмена.

Суддзя падсуджваў камандзе землякоў.

|| зак. падсудзі́ць, -суджу́, -су́дзіш, -су́дзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэ́феры, нескл., м.

Суддзя ў спартыўных спаборніцтвах.

[Англ. referee.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)