п’е́за
(гр. piezo = цісну)
адзінка вымярэння механічнага напружання і ціску, роўная ціску аднаго стэна на паверхню 1 м2.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
стэнаэдафі́чны
(ад стэна- + гр. edaphos = зямля);
с-ыя арганізмы — арганізмы, прыстасаваныя да жыцця толькі на пэўнай глебе (параўн. эўрыэдафічны).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
стэнабіёнты
(ад стэна- + біёнты)
арганізмы, здольныя існаваць толькі пры адносна пастаянных умовах навакольнага асяроддзя (тэмпературы, вільготнасці, асвятлення, ціску і г.д.); параўн. эўрыбіёнты.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
стэнатэ́рмны
(ад стэна- + -тэрмны)
прыстасаваны да пэўнай тэмпературы;
с-ыя арганізмы — жывёлы і расліны, якія не могуць пераносіць значных змен тэмпературы навакольнага асяроддзя (параўн. эўрытэрмны).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
стэнафо́тны
(ад стэна- гр. phos, -otos = святло)
прыстасаваны да пэўнага святла;
с-ыя жывёлы — арганізмы, якія патрабуюць вузка абмежаваных, пэўных светлавых умоў (напр. начныя і глебавыя жывёлы).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
стэнаба́тны
(ад стэна- + гр. bathos = глыбіня)
прыстасаваны да жыцця на пэўнай глыбіні;
с-ыя жывёлы — водныя жывёлы, якія жывуць на пэўнай глыбіні і пры пэўным вадзяным ціску (параўн. эўрыбатны).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
стэнагалі́нны
(ад стэна- + гр. gals = соль)
здольны жыць толькі пры пэўнай салёнасці вады;
с-ыя арганізмы — марскія арганізмы, якія не могуць пераносіць значных змен салёнасці навакольнага асяроддзя (параўн. эўрыгалінны).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
стэнагіграбіёнтны
(ад стэна- + гр. hygros = вільготны + bios = жыццё)
здольны жыць толькі пры пэўнай вільготнасці асяроддзя;
с-ыя жывёлы — жывёлы, для існавання якіх патрабуюцца вузка абмежаваныя ўмовы вільготнасці асяроддзя (напр. вільготныя тропікі, пустыні і г.д.).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
стэнато́пны
(ад стэна- + гр. topos = месца)
прыстасаваны да пэўных умоў;
с-ыя арганізмы — жывёлы і расліны, якія могуць існаваць толькі ў месцах са спецыфічнымі, вельмі абмежаванымі ўмовамі асяроддзя (біятопах), напр. берагавая ластаўка, зімародак (жывуць на стромкіх берагах), журавіны, расіцы (растуць на сфагнавых балотах); параўн. эўрытопны.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)