Stéuerruder

n -s, - марск. стырно́, стырнаво́е вясло́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Тарно́ ’чал, вяроўка, якой вадаплаў прымацаваны да берага’ (Ласт.). Відаць, наватвор Ластоўскага на аснове тарнава́ць 2 (гл.) па тыпу стырно (гл.), карно́ ’карма’ (Ласт.) і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

steering wheel

стырнаво́е ко́ла, руль -я́ m. (аўтамабі́ля, вадапла́ва), стырно́ n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

kierownica

ж.

1. руль; стырно;

2. мат. дырэктрыса; накіравальная

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

корми́ло ср. стырно́, -на́ ср., руль, род. руля́ м.;

◊

у корми́ла вла́сти каля́ стырна́ ўла́ды.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ге́льмпарт

(англ. helmport, ад helm = стырно + port = адтуліна)

адтуліна ў кармавой частцы корпуса судна, праз якую праходзіць вось руля.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

handle bar

often handle bars — стырно́ -а́ n., руль-я́ m. (ро́вара, матацы́кла)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Lénkstange

f -, -n

1) стырно́, руль

2) тэх. шату́н, ця́га

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

helm

I [helm]

1.

n.

1) стырно́ n., руль -я́ m., стырнаво́е ко́ла

2) ула́да f., кірава́ньне n., Fig. дзяржа́ўнае стырно́

2.

v.t.

1) кірава́ць, накіро́ўваць стырно́м (парапла́ў), стырнава́ць

2) кірава́ць дзяржа́вай, прадпрые́мствам

II [helm]

n.

гл. helmet

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

руль, штурвал; абаранак (разм.); стырно (уст.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)