сты́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сты́ну сты́нем
2-я ас. сты́неш сты́неце
3-я ас. сты́не сты́нуць
Прошлы час
м. сты́ў сты́лі
ж. сты́ла
н. сты́ла
Загадны лад
2-я ас. сты́нь сты́ньце
Дзеепрыслоўе
цяп. час сты́нучы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

rococo​2 [rəˈkəʊkəʊ]adj. у сты́лі ракако́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

рознакалі́берны, -ая, -ае.

1. Розны па калібры.

Рознакаліберныя гарматы.

2. перан. Розны па стылі, фасоне, памерах і пад.

Рознакаліберныя талеркі.

|| наз. рознакалі́бернасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лінгвастылі́стыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Раздзел мовазнаўства, што вывучае стылі мовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ампі́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да ампіру; у стылі ампір. Ампірная мэбля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мадэ́рны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Сучасны, модны; у сучасным, модным стылі. Мадэрны шведскі домік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фуга́та, нескл., н.

Музычная тэма ў стылі фугі, якая з’яўляецца часткай санаты або сімфоніі.

[Іт. fugato.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ампі́р, -у, м.

Мастацкі (галоўным чынам у архітэктуры) стыль, які ўзнік у Францыі ў канцы 18 — пачатку 19 ст., заснаваны на імітацыі антычных узораў.

Будынак у стылі а.

|| прым. ампі́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

баркаро́ла, ‑ы, ж.

Павольная лірычная песня венецыянскіх лодачнікаў. // Інструментальны і вакальны твор у стылі такой песні.

[Іт. barcarola.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Купа́лле, -я, н. (з вялікай літары).

Старажытнае свята летняга сонцастаяння ва ўсходніх славян, якое святкуецца ў ноч на 7 ліпеня (24 чэрвеня па старым стылі).

|| прым. купа́льскі, -ая, -ае.

Купальская ноч.

Купальская кветка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)