сты́нуць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сты́ну сты́нем
2-я ас. сты́неш сты́неце
3-я ас. сты́не сты́нуць
Прошлы час
м. сты́ў сты́лі
ж. сты́ла
н. сты́ла
Загадны лад
2-я ас. сты́нь сты́ньце
Дзеепрыслоўе
цяп. час сты́нучы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)