ступе́нь
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ступе́нь |
ступе́ні |
| Р. |
ступе́ні |
ступе́ней ступе́няў |
| Д. |
ступе́ні |
ступе́ням |
| В. |
ступе́нь |
ступе́ні |
| Т. |
ступе́нню |
ступе́нямі |
| М. |
ступе́ні |
ступе́нях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
«За бездакорную службу» ва Узброеных Сілах СССР 1-й ступені (медаль) 7/575, 576—577 (укл.)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
«За бездакорную службу» ва Узброеных Сілах СССР 2-й ступені (медаль) 7/575, 576—577 (укл.)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
«За бездакорную службу» ва Узброеных сілах СССР 3-й ступені (медаль) 7/575, 576—577 (укл.)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
най..., прыстаўка.
Ужыв. пры ўтварэнні найвышэйшай ступені прыметнікаў і прыслоўяў і надае ім значэнне самай высокай ступені якасці, напр.: найлепшы, найчасцей.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тэ́рцыя, -і, мн. -і, -цый, ж.
У музыцы: трэцяя ступень гамы, а таксама інтэрвал (у 2 знач.), які ахоплівае тры ступені гукарада.
○ Вялікая тэрцыя — інтэрвал у тры ступені, які ўтрымлівае два тоны.
Малая тэрцыя — інтэрвал у тры ступені, які ўтрымлівае паўтара тону.
|| прым. тэ́рцыевы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адле́глы, -ая, -ае.
Аддалены (у прасторы, часе, паводле ступені развіцця).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
насто́лькі, прысл.
У такой меры, ступені.
Не думаў, што ён н. хітры.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
удо́сталь, прысл.
Да поўнага задавальнення, у дастатковай ступені.
Нагаварыцца ў.
У. накарміць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фон², -у, мн. -ы, -аў, м. (спец.).
Адзінка вымярэння ступені гучнасці, гуку.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)